Peugeot 203 van Eric Zwijnenberg
Voorgeschiedenis
Mijn vader, P.Th. Zwijnenberg (1912-1996) heeft twee Peugeot's 203 gehad: 1949-1952 en 1952-1955. Ik was toen 3 tot 6 jaar oud. Vandaar het jeugdsentiment en de "zwak" die ik altijd heb gehad voor dit type auto.
Op
de Hoeverweg in Egmond a/d Hoef is een dierenhotel gevestigd. In de 80'er jaren
zag ik daar af en toe een zwarte Peugeot 203 staan. Die was van de eigenaar van
het dierenpension, dhr. Johan Burger. Op 30 april 1988 heeft Joh. Burger vader
en mij een ritje aangeboden met zijn Peugeot 203 van de Nic. Beetskade naar onze
molen. Dit ter gelegenheid van het feit dat de molen 35 jaar in de familie was.
Wie had toen kunnen bedenken dat ik twintig jaar later nog eens eigenaar van
deze prachtige auto zou worden?
1988. V.l.n.r. Eric Zwijnenberg, Joh. Burger en P.Th. Zwijnenberg
Op weg naar de molen
E. en P.Th. Zwijnenberg
We genoten van de nostalgische herinneringen aan de Peugeot's die wij zelf hebben gehad. Alles kwam mij weer zo bekend voor, het motorgeluid, de claxon, het dashboard met alle knopjes, prachtig!
Tien jaar later, in 1998, mijn vader was toen inmiddels overleden, zag ik in de Karpertongarage in Alkmaar een grijze Peugeot 203 (uit 1951!) te koop staan. Ik nam contact op met de eigenaar, Lars Kramer, niet om de auto te kopen, maar om hem te vragen voor een ritje van mijn broer Peter Zwijnenberg en mij van Alkmaar naar ons geboortehuis aan de Kennemerstraatweg in Heiloo en naar de molen. En zo geschiedde op zondag 26 april 1998. Als een herinnering aan het feit dat de molen toen 45 jaar in de familie was.
1998. Op de Oudegracht in
Alkmaar Model A !
Op de Nic. Beetskade in Alkmaar Mijn broer Peter en
Peugeot-eigenaar Lars
Peter en Eric voor hun geboortehuis in Heiloo
Het dasboard.
Daarna bleef een poosje stil rond Peugeot 203. Bij het dierenhotel zag ik de auto van Burger ook nooit meer op het terrein staan. Wel bleef ik altijd verliefd op dit model, en met mijn broer sprak ik daar ook wel eens over. Maar ik verkeerde altijd in de veronderstelling dat het bezit van zo'n auto alleen is weggelegd voor mensen die heel goed zelf kunnen sleutelen en een eigen garage hebben.
Op 24 mei 2008 werd ik weer helemaal enthousiast toen ik op het stationnetje van Twisk van de stoomtram Hoorn-Medemblik weer een Peugeot 203 zag. Een grijze. Ik maakte een praatje met de eigenaar, die het natuurlijk leuk vond dat ik veel over dit type auto wist. Ik weet eigenlijk niet waarom, maar ik vroeg hem zijn naam en zijn telefoonnummer. Dit zou later van grote betekenis blijken…
De Peugeot van Frans de Bruin op station Twisk. 24 mei 2008
Op 12 juli 2008 stuurt mijn broer Peter onderstaand mailtje aan mij, met twee foto's:
Hallo
Eric,
Sinds enkele dagen is de normale toegang naar het winkelcentrum Amstelplein in
Uithoorn afgesloten dus moesten we even een paar straten omrijden. Stond me daar
een glanzend zwarte Peugeot uit 1958 'for sale' langs het trottoir (in de
stromende regen). Helaas geen fotocamera bij me dus dit verzuim vanochtend
goedgemaakt. Voor het geval je toch de kriebels krijgt: hij moet 8900,00
opbrengen. Helaas had ik niet de Jackpot in de Staatsloterij anders had 'ie
morgen bij je voor de deur gestaan. Nu moet je 'm zelf betalen. WEL LEUK HOOR om
voor de deur te hebben staan.
Groetjes, Peter
Op 20 juli 2008 gaat ik zelf kijken in Uithoorn. De auto staat er nog, en ik neem ook een stel foto's.
Die foto's liet ik een paar dagen later aan twee kennissen zien, die zelf ook een oldtimer hebben; de een Alfa Romeo, de ander een oude Volvo vrachtwagen. Tjonge, ze waren meteen allebei lyrisch over die Peugeot, en oefenden twee dagen lang aandrang op me uit om zo'n oldtimer te kopen! Maar ja, ik moet toch echt eerst een stalling of een garage hebben voor zoiets.
Op
diezelfde 24e juli 2008
noteer ik: "Ben er in mijn
hoofd voortdurend mee bezig. Vandaag ook wat onderzoek gedaan naar stalling.
Verder gebeld met de eigenaar van die Peugeot uit Uithoorn. Ik weet nu iets
meer. Hij kocht hem april vorig jaar en heeft 'm laten opknappen door een garage
in Leimuiden, en heeft 'm gebruikt voor promotiedoeleinden voor zijn zaak in
Leiden. Dat is nu achter de rug en daarom verkoopt hij hem. Ik kan een afspraak
maken om te komen kijken en rijden, en hij mag ook daar in Leimuiden op de brug."
Verder gebeld met de eigenaar van een Peugeot 203 die ik eind mei heb ontmoet op
station Twisk. Die vertelde dat hij z'n Peugeot heeft laten opknappen door
iemand in Breezand die zich helemaal heeft gespecialiseerd in Peugeot-oldtimers,
en ook veel onderdelen op voorraad heeft. Deze Sander May heb ik gebeld, en hij
is bereid me van advies te dienen bij eventuele aankoop. Maar eerst moet ik meer
zekerheid over een stallingsmogelijkheid. Er staan er trouwens ook nog twee op
Marktplaats te koop. Eentje in Friesland die in "concours staat" is. Wat me wel
opviel bij de Peugeot in Uithoorn is dat die geen schuifdak heeft. Da's wel
jammer. Dacht altijd dat dat standaard was bij Peugeot, maar kennelijk in 1958
niet meer.
En
nu komt een verrassende wending in het hele gebeuren:
Vrijdag 25 juli 2008. Gebeld met Johan Burger, eigenaar van Burgers Dierenhotel
in Egmond a/d Hoef om te vragen of hij stallingsruimte had. Ik vertelde hem uit
dat ik een Peugeot 203 kon kopen. Laat hij nou vertellen dat hij de zijne nog
steeds heeft! Het bijzondere is dat mijn vader en ik er in 1988 ingezeten
hebben. En wat zei Burger? "Je kunt die van mij ook wel kopen"!!!
Hij heeft er 24 jaar plezier van gehad, veel ritten mee gemaakt, ook
deelgenomen aan talloze toertochten van de Peugeotclub, maar de laatste jaren
reed hij er bijna niet meer mee. Een camper was nu zijn grote liefde geworden.
Hij had vroeger naast
zijn dierenhotel ook een auto-tectylleerbedrijf, en deze Peugeot heeft hij in
dat opzicht zwaar onderhanden gehad. Voor roest hoef ik niet zo bang te zijn. De
bekleding is in goede staat. Er zit een geheel nieuwe hemel in.
Meteen een afspraak gemaakt om 's middags te komen kijken.
Minpuntjes: hij schakelt soms
wat stroef, deukje in de achterbumper, een paar bumperversieringen ontbreken,
bij stuurhuis is de kap over de linker bedieningsorganen (claxon) heel lelijk,
twee stukken achterwielkastbekleding zijn lelijk, de kleine ronde knopjes op de
achterportiervergrendelingen ontbreken, achter het middelste
handschoenkastklepje zit een foeilelijke nieuwerwetse radio, chroom ring rond
rechter stadslicht/clignoteur aan de voorkant ontbreekt etc.
Motorisch zou hij in
heel goede staat zijn. Startte vanmiddag ook in één keer. Op zijn terrein een
beetje heen en weer gereden, hij wilde toen niet de drukke weg Alkmaar-Egmond
opdraaien met al het verkeer dat terugkwam van het strand.
Morgenochtend ga ik naar Balk om te kijken. Die is wel bijna 4000,-
duurder dan die in Egmond. En verder heeft de wagen uit Egmond ook een
emotionele waarde: mijn vader heeft er nog ingezeten, de huidige eigenaar is als kind in onze molen geweest toen wij er
nog niet zaten, en nog een paar van die dingen.
Ook ga ik morgenmiddag kijken bij een boer in de Egmondermeer die een schuur
heeft waarin ruimte is voor mijn Peugeot. Dat is voor mij wel een
absolute voorwaarde. Ik ga die auto niet buiten laten staan!
Hier enkele foto's van de Peugeot 203 van Joh. Burger:
Zaterdag 26 juli 2008. Om 8.45 naar Balk (Fr) gereden. Had gisteren een afspraak gemaakt met Ode Slippens, eigenaar van drie Peugeot's en enkele Mercedessen als oldtimer. Die Peugeots betreft een 201 uit 1928 die er ook stond. Schitterend, helemaal gerestaureerd, als nieuw! De 202 had hij elders staan, en de 203 waar ik voor kwam stond hier wel. Zag er heel mooi uit. Inderdaad conditie "concours". Op een klein plekje roest bij dakrand na, een heel klein deukje in achterspatbord, en wat kleine pikkeltje op de lak van de motorkap. Liet mij meteen rijden! Bijna een kwartier door Balk gereden. Wat een prachtige wagen. En wat een herinneringen allemaal aan vroeger (50 – 60 jaar geleden!) Dat motorgeluid! Ook de onderkant van de wagen zag er perfect uit. Hier drie foto's.
Na terugkomst in Alkmaar naar veehouder Van Leeuwen in de Egmondermeer gereden. Heeft een schuur waarin plaats is voor mijn auto. Niet gek. Op 5 minuten rijden van de Krommedijk.
Sander May uit Breezand mailde mij over de auto van Burger: "Hallo, Eric. Dat klinkt als een droom. Pakken die kans, zou ik zeggen, of in elk geval serieus bekijken. Wat een mooi verhaal! Ik kom graag even meekijken. Een aantal van de genoemde zaken kan ik eventueel voor je verhelpen, ik heb vrij veel onderdelen op voorraad en kan je de nodige adressen van handelaren geven."
Hierop kwam een afspraak tot stand voor inspectie bij Burger de volgende dag, zondag 27 juli om 12 uur.
Zondag 27
juli 2008. Een historische dag.
Om 10.50
reed ik samen met mijn vriend Klaas Zaal jr. naar Johan Burger waar Sander May
inmiddels ook uit Breezand was gearriveerd met zijn Peugeot 203 Familiale.
Prachtige wagen. Burger had zijn Peugeot al uit de garage gereden, en Sander
begon zijn inspectie. Alles bekeek hij, en niets ontsnapte aan zijn aandacht.
Startte de motor een aantal malen, liet hem flink lopen, bekeek de carrosserie
van onder tot boven en van binnen en buiten, het hele interieur etc. Zijn oog
viel op diverse kleine tekortkomingen, maar bij bijna alles zei hij dat dat te
herstellen was, en noemde meteen richtprijzen van uurloon en onderdelen.
Toen werd het tijd voor een proefrit. Sander reed, en luisterde naar de motor, probeerde de remmen, de koppeling etc. De wagen trekt bij het remmen naar rechts, maar volgens Sander was dat een kleinigheid en makkelijk te verhelpen. Een belangrijker probleem was de versnellingshendel. Hij schakelt heel moeilijk. Burger had dit zelf ook al gemeld, en zei dat hij er zelf ook last van had maar zijn zoon weer niet. Sander wist nog niet direct hoe ernstig dit was, en beloofde het aan zijn vader te vragen die 25 jaar in een Peugeot-garage had gewerkt en deze auto's van haver tot gort kent. (Later liet Sander telefonisch weten dat het een kwestie van afstellen van de versnellingshendel is, even een zaak van "trial and error" om het goed te krijgen, maar geen euvel van de versnellingsbak.)
Na terugkomst bij Burger nog even met elkaar gesproken. Sanders conclusie was dat het een auto was die het geld waard was, maar wel op een aantal punten wat reparatie/vervanging van onderdelen vergde. Maar ondanks die extra kosten bleef het ver onder de prijs van de auto's uit Uithoorn en Balk.
Met Klaas Zaal jr. 's middags samen terug naar de molen. Uiteraard steeds pratend over de Peugeot 203. Klaas verwoordde het heel goed: als je een auto wilt waarmee je echt wilt pronken op oldtimerdagen en bij oldtimer-gezellgheidsritten, en dan een wagen wilt waarop niets valt aan te merken, moet je die uit Balk nemen. Als het je alleen om het bezit gaat, om af en toe eens een ritje te maken, en als de gevoelswaarde een grote rol speelt, dan moet je de auto van Burger nemen.
Om 15.07 was er op de mail al een uitgebreid rapport van Sander May dat hij in overleg met zijn vader had opgesteld, en waarbij hij alle min- en pluspuntjes nog eens op een rijtje zette, en opsomde wat de prijs was van diverse onderdelen die nog eens zouden moeten worden vervangen, en schattingen van werkuren erbij. Geweldig zoals die Sander van advies dient, en zo snel allemaal!
Op de mail kwam 's middags nog een uitgebreide beschrijving binnen van de eigenaar van de 203 in Uithoorn, met nog een aantal foto's! Ook dat moet een pracht auto zijn. Maar samen met Klaas om 16 uur toch de knoop doorgehakt: ik koop de Peugeot 203 van Johan Burger.
Dus gebeld naar Burger, gaf nog even geen gehoor, maar was korte tijd later weer thuis, en kon ik hem meedelen dat ik tot aankoop overging. Eerst afgesproken voor morgen, maandag, om samen naar het postkantoor in Heiloo te gaan om de auto over te schrijven. En toen de hamvraag aan Johan gesteld: mogen we hem straks al komen ophalen en er vanavond al gebruik van maken??? We wilden er namelijk wel een ritje mee maken, en het was toch wel erg symbolisch om de auto op deze dag hier bij de molen te hebben, want het was vandaag precies 40 jaar geleden dat wij met een feest de gereedgekomen restauratie van de Wimmenumermolen vierden. Na enige aarzeling stemde Burger daarin toe.
Om
een uur of 17 wilden Klaas en ik net aanstalten gaan maken om de Peugeot te gaan
halen, toen tot onze stomme verbazing Johan Burger met zijn Peugeot bij het
derde hek opdoemde en de auto zelf kwam brengen!! We waren heel erg verrast. Wat
aardig dat hij hem kwam brengen! Ja, hij stelde er een eer in om hem zelf af te
leveren. Hij was een beetje overvallen door de snelle koop, had dat niet
verwacht, en had de auto eigenlijk eerst nog wel willen wassen, uitruimen etc.
Hier een paar foto's
van deze gedenkwaardige aflevering:
Gezellig wat gedronken en gekletst. Voor Johan ook best wel vreemd om afscheid van zijn auto te moeten nemen die hij bijna 25 jaar heeft gehad (waarvan een aantal jaar zijn zoon Dirk).
Een trotse nieuwe eigenaar bij zijn aanwinst
Nadat Burger vertrokken was (door mij even met mijn Honda naar huis gebracht)
verzorgde Klaas een heerlijke feestelijke maaltijd.
Na de maaltijd zijn we met z'n drieën (Klaas' vriendin was ook gearriveerd) met
de nieuwe aanwinst een ritje gaan maken. De dagteller op nul gezet. De
totaalteller stond toen op 37.745. Helaas heeft deze teller maar 5 cijfers.
Onbekend is dus hoeveel "ton" hij er dus al op heeft zitten.
Eerst naar Egmond aan Zee. Daar de auto op het parkeerterrein gezet en een ijsje gegeten. Het was de hele dag al prachtig zonnig weer. Wel erg warm en drukkend. Maar het schuifdak van de Peugeot is werkelijk ideaal. Daar heb je geen airco voor nodig.
Na een kwartiertje de auto weer gestart (start steeds voortreffelijk in één keer), en nu reed Klaas naar Heiloo. Daar voor het eerst getankt. Van Burger had ik er twee flacons bij gekregen met een speciale loodvervangende vloeistof waarvan je voor het tanken een bepaalde hoeveelheid in de tank moet doen. Op die manier voorkom je de problemen die oudere auto's met de loodvrije benzine van tegenwoordig zouden krijgen.
En toen… startte de auto niet. Wat krijgen we nu? Steeds was hij de hele dag na één keer trekken aan de starterknop aangeslagen, en nu niet! Startmotor liep prima rond. Accu is ook in perfecte staat, en levert ruim voldoende stroom. De motor begon door het vele starten behoorlijk naar benzine te stinken, en onze diagnose was "verzopen". Maar waarom? We hadden toch op volkomen normale manier gestart. En ook echt het contact niet vergeten aan te zetten. Een paar jongens hielpen duwen, maar ook daarbij sloeg de motor niet aan. Tja daar stonden we nu, op de Westerweg in Heiloo. Nog menig keer proberen te starten, maar hij wilde niet aanslaan.
Johan Burger gebeld. Die snapte er niets van. Die heeft nooit problemen gehad, en was een paar dagen geleden nog verrast dat de motor na een stilstand van enkele maanden in twee keer startte. Hij kon helaas door omstandigheden niet naar ons toekomen. Sander May gebeld. Die begreep er ook niets van. Gaf ons telefonisch aanwijzingen hoe we één van de bougiekabels konden losmaken om te testen of er wel een vonk was. Die was er! Hij ging zijn vader bellen om te overleggen of de truc van starten met ingetrapt gaspedaal in dit geval bij Peugeot nou wel of juist niet goed was. Belde even later terug dat dat niet zoveel uitmaakte. Advies was om toch maar zonder gas te starten. Maar de Peugeot weigerde dienst! Krankzinnig gewoon. Nog geen paar uur in het bezit van deze auto en nu dit!
Ook nog uitgebreid gebeld met een andere kennis die ook het nodige van auto's weet. Maar ook die had geen oplossing. En deze oude auto's zijn zo simpel: niks geen elektronica, niks geen boordcomputers, alleen benzine en een ontsteking…
Ik
belde ten einde raad maar de ANWB. Ben niet voor niets lid van de Wegenwacht. De
telefoniste zei dat er binnen een uur iemand zou komen.
Natuurlijk na een kwartier of zo nog eens geprobeerd te starten in de hoop dat
het euvel "verzopen" opgelost zou zijn, maar weer niks. Na een half uur nog eens
gestart, en JA, hij sloeg weer aan! Ik hield het op "verzopen", Klaas
hield het op de klap die hij net daarvoor op de verdelerkap had gegeven…
De Wegenwacht meteen afgebeld, ook Sander May op de hoogte gesteld, en met Johan Burger hadden we telefonisch contact net op het moment dat we luid toeterend bij zijn dierenhotel op de Hoeverweg voorbij reden. Iedereen weer blij dat de auto het deed.
Inmiddels was de schemering flink ingevallen, en konden we genieten van de prachtige gele koplampbundels van de Peugeot. Wat een pracht. Op de Krommedijk afscheid genomen van Klaas en zijn vriendin, en ik reed alleen door naar de molen. Trots en heel erg in mijn nopjes met dit nieuwe bezit. Wat een gedenkwaardige dag, en dat ook nog precies 40 jaar na de feestelijke ingebruikstelling van de molen. Vanavond al 26,6 km gereden.
Klaas adviseerde: probeer nou als je bij de molen bent en de motor hebt afgezet
na 5 minuten eens opnieuw te starten, dan heb je dezelfde situatie als bij het
tankstation.
Aldus gedaan. Nou, hij startte weer niet! Dus de "warme start" is een probleem.
Ik liet het erbij (het was inmiddels donker). Morgen maar eens kijken of ik de
bougies eruit krijg. Weet niet of mijn bougiesleutel lang genoeg is, en weet ook
niet eens of er een gereedschapsetje in de kofferruimte van de auto ligt. Ga hem
morgen eens helemaal uitruimen. Heb al wel een paar reservelampen zien liggen.
En een verbandtrommel. En er is ook zo'n "anti-diefstalslot" bij dat je tussen
rempedaal en stuur kunt zetten. Deze Peugeot uit 1957 heeft namelijk nog géén
stuurslot!
Het is nu zondagavond 27 juli 2008 precies 24.00 uur dat ik dit lange verhaal over de belevenissen van vandaag gereed heb. Wat een bijzondere dag.