Peugeot 203 van Eric Zwijnenberg
Juli 2014
Dinsdag 1 juli 2014
Avonritje van 45 km gemaakt. Schakelen gaat nu echt weer perfect.
Zaterdag 12 juli 2014
Vandaag op de molen bezoek gehad van Esther Brouwer met haar man Hans Lenze
en dochtertje Renske. In de namiddag bracht ik hen naar Egmond aan Zee voor een
strandwandeling, en haalde ik ze met de 203 op in Bergen aan Zee, en daarna nog
met ze naar de molen met de 203.
Zaterdag 19 juli 2014
Vandaag begon bij de stoomtram het zomerseizoen met twee of drie slagen op
een dag. Met Tom Kosmis uit Aagtdorp (Schoorl) afgesproken om er vandaag te
zijn, hij met z'n AA-Ford en ik met de Peugeot. Een erg hete dag vandaag. Op de
heenweg rook ik, als ik het raampje opendraaide, een beetje de lucht van
verschroeid rubber. In Wognum bleek het linker voorwiel loeiheet! Dus er loopt
iets aan. Blijft er een remschoen hangen, of lager te vast aangedraaid?
Van Wognum naar Twisk had ik een jonge vrouw uit Eindhoven
mee, die overigens binnenkort naar Schagen ging verhuizen. Ze haalde wel eens
meel op molen de St. Jan in Oerle waar mijn vriend Thijs Michielsen molenaar is.
Ze vond het zo bijzonder dat dit buitenkansje om in een oldtimer mee te rijden
haar in de schoot werd geworpen.
In Medemblik trakteerde Tom op poffertjes. En ik ging er naar de kapper.
Daarna samen de tram weer begeleid tot Abbekerk. Vanwege het heetlopende
voorwiel reed ik niet door naar Wognum, maar wachtte met Tom onder de bomen bij
vogelopvangcentrum De Bonte Piet op de volgende tram vanuit Wognum. Die (met
Bello ervoor en oude houten rijtuigen) bijna leeg was. Slechte dag voor de tram
met die hitte, de mensen gaan liever naar het strand. Tot Midwoud gevolgd,
daarna beide terug naar huis. In Alkmaar aangekomen was linker voorwiel weer
snoeiheet.
Maandag 21 juli 2014
Om 8 uur Autocentrale Alkmaar gebeld en het probleem met de rem van de 203
uitgelegd. Ik kon meteen om 11 uur terecht. Een nieuwe medewerker demonteerde de
zaak linksvoor, en gelukkig bleek er niets ernstigs aan de hand. Geen
losgeraakte remschoen of gebroken veer.
Maar waarom kwamen de remschoenen dan
niet terug, en liep het wiel zo zwaar dat je het met de hand bijna niet kon
draaien? Alles goed schoongemaakt en weer gemonteerd. Even proefgereden en dan
opnieuw gekeken hoe het met het vrijkomen zat. Wiel loopt wel iets zwaarder dan
rechtsvoor, ondanks helemaal terugstellen van de remschoenen.
Maar eens even aanzien de komende tijd.
Dinsdag 22 juli 2014
De eerste dag van de zomerdienstregeling van de stoomtram Hoorn-Medemblik
met drie slagen. Dat betekende om 9 uur van de molen weg, om 9.30 met de Peugeot
van huis weg, en om 10.10 uur in Wognum, waar vijf minuten later de eerste tram
binnenkwam.
Het linker voorwiel bleek nog zó heet gelopen, dat ik de binnenkant van mijn
hand verbrandde aan de gloeiend hete centrale bout van de wieldop toen ik voelde
hoe warm het wiel was geworden. Het is dus nog helemaal niet in orde. Nog per
e-mail contact gehad met Sander over de mogelijke oorzaak.
Nieuw is dat er op het perron in Wognum nu catering is, en
niet meer in alle trams. De omzet in de tram is de laatste jaren afgenomen, en
vergt veel mankracht.
Vrijwilliger Remco (geen dienst vandaag) wilde graag samen met zijn ouders eens
met me meerijden. Had mij al zo vele malen vanaf de tram zien rijden, maar was
nog nooit met mij mee geweest. Ik heb ze meegenomen van Wognum naar Twisk.
Daarna snel terug naar Wognum, waar de tweede tram even later binnenliep. Een
meneer met zijn kleindochter wilden graag meerijden. En terwijl ik aan een beker
koffie zat kwamen oud-student Harry Spaarndam en zijn vrouw (vroeger
secretaresse op de HTS) naar mij toe. Ik had ze al eens eerder bij de stoomtram
ontmoet. Ze wonen in Dronten. Ze hadden twee jongens mee, een neef en een zoon.
Die twee konden er ook nog bij in de 203. Ik vervoerde hen van Wognum naar
Twisk.
Ik Twisk tijd om op het perron een broodje te eten. Er
verschenen vijf mensen op de fiets; een echtpaar en drie kindertjes. Ze wilden
de fiets laten staan in Wognum, en met de tram heen en terug naar Hoorn. Ik
stelde voor dat ze het eerste stuk, van Twisk naar Wognum, met mij mee reden,
waar ze graag op ingingen. Aldus geschiedde.
In Wognum had ik ruim de tijd. Daarna reed ik naar Midwoud/Oostwoud om de tweede
terugkomende tram uit Medemblik langs de Broerdijk te begeleiden. Zonder
passagiers dus. Vanwege de korte kruisingstijd die nog maar 1 minuut bedraagt in
Wognum ben ik niet naar Wognum gecrost, maar heb in de schaduw van een boom bij
de Bonte Piet bij Abbekerk gewacht op de derde en laatste tram uit Hoorn, die ik
weer langs de Broerdijk begeleidde. Dit met locomotief Bello en historische
rijtuigen erachter.
Daarna teruggekeerd, via Oterleek (molenmaker Poland).
Vervolgens naar AutoCentrale Alkmaar gereden, en verteld dat het linker voorwiel nog steeds heet loopt. Afspraak gemaakt voor volgende week woensdag om de remolie te verversen (zou ik eerst in september laten doen), en te bekijken of vervuiling in de wielremcilinder misschien de oorzaak is. Tenslotte meteen doorgereden met de Peugeot naar de molen. Het was een prachtige zonnige warme zomerdag.
Na het eten wilde ik op het erf met mijn oliekrikje de auto
aan de voorkant even opkrikken om te kijken hoe zwaar het linker voorwiel nu
draaide. En hier ging het mis: de steundop van de krik drukte ik dwars door de
voorste dwarskokerbalk van de 203 heen! Die bleek van binnen behoorlijk
verroest. Zo te voelen is daar nooit tectyl van Burger in terechtgekomen!
Jammer. Zal een keer een stuk ingelast moeten worden.
's Avonds in Alkmaar met een werkplaatskrikje de auto opgekrikt op een ander
punt (bij de voorste bladveer). Voorwiel liep vrij sterk aan, maar niet méér dan
na het terugstellen bij de garage gisteren.
Woensdag 23 juli 2014
Tweede dag met drie slagen bij de stoomtram. In verband met het warmlopen
van het linker voorwiel rustig gereden. Kon makkelijk, want er zat bijna geen
verkeer achter me. Bij aankomst in Wognum was het wiel wel warm maar niet heet.
Na aankomst van de eerste tram al snel passagiers. Ik had met Remco, die
chef-trein was, geregeld dat ze in Midwoud/Oostwoud weer op de tram konden
stappen. Is voor mij makkelijker, hoef ik niet zo snel naar Wognum terug te
crossen voor de tweede tram.
In Wognum zelfs nog even tijd voor een
beker koffie. Toen de tweede tram was gearriveerd stonden er al snel een jongen
van een jaar of 14 naast de auto, die, toen ik de motorkap had opengedaan, zijn
ouders begon te wijzen op de verdeler, de carburateur etc. Had er dus duidelijk
verstand van. Op mijn vraag of ze mee wilden rijden meteen een enthousiast
"Ja!".
Foto Ed Neef
Het gezelschap bij mij in de wagen moest beperkt blijven
tot moeder met zoon en dochter, vader bleef in de tram. Wat natuurlijk wel de
mogelijkheid schepte tot het wederzijds foto's van elkaar maken. Ze "hadden wat"
met auto's, dat was wel duidelijk, dus erg geďnteresseerd naar alles.
Ik nam ze mee naar Twisk. Daar at ik mijn broodje op in het koele kantoortje van
de stationschef, waar de deur van open was (verder was het station onbemand).
Tien minuten later kwam de eerste tram terug uit Medemblik. Met Remco had ik 's morgens in Wognum al afgesproken dat hij in Medemblik of op het stuk naar Twisk mensen zou proberen te vinden voor mij. En jawel, in Twisk stapten twee gepensioneerde mannen uit de tram en bij mij in de auto. Ze hadden een technische achtergrond, en hadden ook hun hele leven al wat met auto's. Kwamen uit Leiden/Rotterdam. De ene was opgegroeid in het garagevak bij zijn vader. Zijn eerste auto, hij was toen pas 17 en had nog niet eens zijn rijbewijs, was een Peugeot 203. Die heeft hij vier jaar gehad. Hij vond het dus prachtig om mee te rijden. Hun echtgenoten bleven in de tram.
Nu een uur pauze. Eerst nog even in Wognum verbleven,
daarna naar Twisk gereden. Eigenlijk is de zeer korte stop van de tram vanuit
Medemblik in Twisk te kort om mensen uit te leggen dat ze met mij mee kunnen
rijden naar Wognum. Maar op een van de balkons stond een moeder met drie
kinderen, die op mijn beknopte vraag of ze soms mee wilden meteen enthousiast
"JA" riepen, het hekje openmaakten, en bij mij instapten. Kwamen vandaag
helemaal uit Zeewolde voor het maken van de historische driehoek. Het meisje had
inmiddels in de verkleedwagon "Ot en Sien kleren aangetrokken". Op hun vraag
"moet ze die niet eerst uittrekken en teruggeven?" antwoordde ik dat dat niet
nodig was, en dat ze dat op het traject Wonum-Hoorn nog kon doen.
Hun vader bleek op de grote vaart te zitten, en momenteel in China te zitten.
Maar ze hadden dagelijks contact via WhatsApp en Skype, en zouden de foto's die
ze maakten vanavond al aan hem toesturen. Ze vonden het zo leuk dat dit ritje
hen volkomen onverwachts ten deel viel! Dankbare passagiers.
Stoker op de Leeghwater was vandaag Rutger de Water, en die werkt fantastisch
mee, die zorgt ervoor dat als ik op de Broerdijk op gelijke hoogte met de
locomotief ben, hij kolen op het vuur gooit, zodat mijn passagiers dat prachtig
kunnen zien, en in de enorme vuurgloed van de ketel kijken als hij de klep
opent. Heel spectaculair.
In Wognum namen we afscheid. Daar nog even een foto gemaakt:
De derde tram naar Medemblik, met Bello ervoor, stond toen
al een kwartier in Wognum, en vertrok bijna meteen na mijn aankomst. Dat is een
nadeel van de nieuwe dienstregeling. Dus zonder passagiers deze tram op de
Broerdijk begeleid tot Midwoud-Oostwoud, en toen terug naar Alkmaar gereden.
Nu liep het linker voorwiel toch wel heel erg heet, ik rook het in de auto. Toen
ik hem in de stalling Van de Lijnstraat reed kon ik mijn hand niet eens op de
wieldop leggen. Dit is absoluut niet goed. Morgen maar niet met de 203 maar met
de Versailles naar de stoomtram.
Woensdag 30 juli 2014
Ik had een afspraak met AutoCentrale Alkmaar om vandaag remolie te
verversen, en een verdere inspectie uit te voeren naar het blijven hangen van de
rem linksvoor. De nieuwe medewerker Thijs die mij vorige week ook al hielp, ging
aan het werk. Ik heb niet kunnen nakijken wanneer voor het laatst door Sander
remolie is ververst, maar dat kan best een jaar of vier geleden zijn geweest,
toen Sander het kunststof remoliereservoir heeft vervangen door een origineel
glazen exemplaar. En officieel staat voor de verversingstermijn twee jaar. Thijs
mat met een vochtigheidsmeter voor remolie het vochtpercentage: meer dan 3%, en
dat is te veel.
Het zuighulpmiddel op perslucht wat de jongens van de ACA vorig jaar bij de
Versailles hadden gebruikt was stuk, dus nu gebeurde het op de ambachtelijke
manier: Eerst remoliereservoir zo goed mogelijk leegzuigen, en vullen met nieuwe
remvloeistof, DOT3. Dan wiel voor wiel de aftapnippel openen, en ik, in de auto
gezeten, steeds op de rem pompen om verse remolie door de leidingen naar de
betreffende remcilinder te pompen. De oude remolie was flink troebel. Als
laatste het wiel linksvoor. Nadat ook daar de remcilinder goed was doorgespoeld
bleek hij weer goed te werken. Hij hoefde dus niet gehoond te worden waar ik een
beetje bang voor was. Die remcilinders zijn er door Sander nieuw ingezet op 23
juni 2009.
Links: Reco zuigt remoliereservoir leeg. Rechts: de remolie die uit het systeem
kwam. Zwaar troebel.
Wel constateerde Thijs dat de twee lagers linksvoor niet mooi meer liepen, produceerden een bijgeluid. Hebben natuurlijk ook wel goed op hun donder gehad met die extreem hoog opgelopen temperatuur van het wiel. Volgens het Peugeot onderdelenboek zouden het SKF lagers nr. 6304 en 6305 zijn. De firma Vink aan de overkant (ideaal, zo'n automaterialenhandel recht tegenover je garage!) had ze in voorraad. Maar… het bleek dat er andere lagers bij mij inzaten! Mijn onderdelenboek is voor de 203's uit 1953, en mijn auto is van 1957. Nadat Thijs ze gedemonteerd had, waren de nummers leesbaar: lagers uit Oostenrijk (Austria), merk STEYR, nrs. 7304B en 7206B. Die had Vink niet op voorraad, maar de levertijd zou maar een paar dagen zijn. Dus de zaak weer in elkaar gezet met het oude lager, en afspraak gemaakt voor volgende week donderdag.
Daarna met de 203 naar de autoshop Bergerbrug (bij de Grote
Kerk), maar die bleek met vakantie. Een vrachtwagenchauffeur sprak me aan, moest
in de Sint Sebastiaanstraat zijn. Ik wist niet eens waar dat was, maar mijn
iPhone bracht uitkomst. Eigenlijk vlakbij, maar vanwege al het
eenrichtingverkeer een enorme omweg. Gewoon niet uit te leggen. Dus ik zei "Ik
breng u er wel heen, rij maar achter mij aan". En zo geschiedde. Daarna
doorgereden met de 203 naar de molen.
's Middags de slotvanger van het linker voorportier eens goed vastgezet met een
zwarevsleutel met kruiskopbit. Elke keer gaat dat ding weer los zitten.
En de auto gewassen. Verder twee Shell jubileumritschildjes die ik op school had
laten printen op foam uitgesneden.
Tenslotte de 203 weer in zijn stalling gezet. Linker voorwiel blijft nu koud.
Dus probleem van de heetloper is opgelost.
Donderdag 31 juli 2014
Vandaag kon ik dus weer met de 203 naar de stoomtram. Een dag met drie
"slagen" Hoorn-Medemblik. De eerste tram had flink vertraging omdat er in Hoorn
vanwege de drukte op het laatste moment nog een extra wagon aangekoppeld moest
worden. Ik had meteen belangstelling. Een man uit Panama (sprak vloeiend
Nederlands) met een Nederlandse vrouw en een neefje wilden graag meerijden.
Jongetje op de stoel naast mij, en op de Broerdijk door het open dak met z'n
kop. De chef-trein had uit zichzelf al voorgesteld te stoppen in
Midwoud-Oostwoud, zodat ik wat sneller terug kon zijn in Wognum voor het ophalen
van de tweede tram.
Nu een echtpaar uit Scherpenzeel met twee zoons. De jongste voorin, en ook hij
zonder schoenen op de stoel staande over de Broerdijk met z'n kop uit het dak.
Hen zette ik af in Twisk, waar ik de tijd had om een boterhammetje te eten met
een pakje chocomel, tot de trein uit Medemblik arriveerde. Daar stapte niemand
van uit om met mij mee te rijden. De stop was daar ook te kort voor. Dus zonder
passagiers deze tram op de Broerdijk begeleid tot de spoorwegovergang bij
Abbekerk, en toen terug naar Twisk, en daar heerlijk in de theetuin thee
gedronken met een stuk citroentaart erbij. Is telkens zo gezellig daar, dat
verveelt nooit. Ondertussen een krantje gelezen.
Dan naar Medemblik (waar de kermis net is opgebouwd).
Afgesproken met een gezin dat een paar van hen in Twisk over zouden stappen in
mijn auto. Dat werd uiteindelijk oma, moeder en dochtertje. De mannen bleven
allemaal in de tram. Meisje was in "Ot en Sien" kleding.
Afgeleverd in Wognum, en daarna zonder passagiers (tijd te kort om te werven) de
derde tram, met Bello ervoor, langs de Broerdijk begeleid. In Midwoud-Oostwoud
omgekeerd en naar Egmond gereden (via de Schermer). Onderweg getankt. In Egmond
a/d Hoef even wat boodschappen, en dan met de 203 naar de molen en na het
avondeten met de 203 naar Alkmaar en hem weer in de stalling gezet.
Einde zesde Peugeot-jaar
Even wat statistiek:
2008/2009: Aantal rijdagen 75, aantal kilometers
4.463
2009/2010: Aantal rijdagen 48, aantal kilometers 4.625
2010/2011: Aantal rijdagen 40, aantal kilometers 3.702
2011/2012: Aantal rijdagen 51, aantal kilometers 4.247
2012/2013: Aantal rijdagen 56, aantal kilometers 5.917
2013/2014: Aantal rijdagen 50, aantal kilometers 3.722
Totaal: rijdagen 320, aantal kilometers 26.676
