Peugeot 203 van Eric Zwijnenberg                                                                           

Augustus 2012

Woensdag 1 aug. 2012. Stoomtram.
Met de 203 naar de stoomtram Hoorn-Medemblik. Vanwege de vakantietijd waren er drie "slagen". In Wognum was ik ruim op tijd voor de eerste tram vanuit Hoorn.
Meteen een echtpaar dat belangstelling had en het leuk vond om mee te rijden. Waren ook erg enthousiast over de museumlijn zelf. Kwamen uit Amsterdam, woonden in een oud pand op de Oostelijke Handelskade. Wat ze ook erg leuk vonden was het fotoalbumpje dat ik tegenwoordig in de auto heb liggen met foto's van alle stationnetjes langs de baan, oud en nieuw, en foto's van alle locs. Ik nam ze mee naar Twisk, daar zijn ze weer op de tram gestapt naar Medemblik.
Ik reed snel terug naar Wognum, om op tijd te zijn voor de binnenkomst van de twee tram uit Hoorn. Nu een echtpaar met twee kleine kinderen, 1½ en 4 jaar, uit Alkmaar. Zo leuk te horen dat ze met die kinderen ook al naar musea gaan en ze in contact brengen met cultuur. Ook weer in Twisk op de tram gezet.
Zonder passagiers de tram begeleid op de Broerdijk. Vanuit Wognum binnendoor naar Medemblik gereden. Daar nog een half uur langs het perron gestaan, en zonder passagiers de tram begeleid naar Wognum.
Daar kwamen al snel twee mannen naam me toe om te vragen of ze mee konden rijden. Bleken uit Egmond te komen. Lekker zitten kletsen onderweg, en ondertussen genoten ze heel erg van de 203 en de rit over de Broerdijk. In Midwoud-Oostwoud stapten ze weer op de tram, en ik reed terug naar Alkmaar.

Woensdag 8 aug. 2012. Stoomtram.
Ook vandaag met de 203 naar de stoomtram. Een heel leuke dag gehad. Na aankomst van de tram in Wognum had ik al heel gauw twee dames bij de Peugeot staan, die meteen toehapten toen ik vroeg of ze een stukje mee wilden rijden. Ze behoorden tot een groep van 8 dames (50-plussers) uit Castricum die regelmatig een uitje organiseren. Ze waren allemaal heel apart gekleed, dat hoorde erbij; paarse jurken en rode hoeden. Het heette ook het "Rode Hoeden Uitstapje". Voorwaarde tot deelname was altijd dat er onderweg niet gezeurd en geklaagd mocht worden, ook niet over de kinderen, niet over ziektes etc. Het moet altijd een gezellige dag worden met fun. Nou, daar paste voor deze twee dames een tochtje in de 203 helemaal bij. Wat waren ze enthousiast. Bij het vragen wie voorin ging zitten zei een van de twee direct "Ga jij maar, jij bent rijinstructeur". Ze bleek inderdaad rijinstructrice te zijn, en ik merkte wel dat ze het heel erg gaaf zou vinden om zelf een stukje te rijden. Dus bood ik dat, na het gelijk oprijden met de tram op de Broerdijk, aan. Zij reed toen verder naar station Twisk, en vond het prachtig. Wat hebben die twee genoten. Anke Berkhout en Ineke Vaalburg.

 Een paar dagen later kreeg ik nog een paar foto's gemaild:

Daarna reed ik vlug terug naar Wognum, net op tijd voor de tweede tram die vanuit Hoorn binnenliep. Al snel had een vader met een zoontje interesse om mee te rijden. Moeder en een ander kind bleef in de tram. Jongetje, Thijs, voorin, vader achterin. Jongen vroeg van alles en vader genoot ook. Ik liet 'm op de Broerdijk met blote voeten op de stoel naast me staan, zodat hij door het open dak kon kijken. Dat vond hij prachtig, haren wapperend in de wind.

In Twisk weer op de tram gezet, en gewacht op de tram vanuit Medemblik die een kwartiertje later arriveerde. Zonder passagiers in de 203 deze tram op de Broerdijk begeleid richting Wognum. Aan het eind van de Broerdijk bij voormalig station Abbekerk ben ik via de noordkant omgekeerd (dus niet naar Wognum) en rustig naar Medemblik gereden. Daar had ik nog ruim een uur de tijd. Broodje gegeten in de tram, krantje gelezen, en mensen te woord gestaan die vragen hadden over de Peugeot. Sommigen verwarren hem met een Volvo "kattenrug".

In Medemblik een afspraak gemaakt met een moeder en twee zoontjes dat ze in Twisk uit de tram zouden stappen, om met mij mee te rijden naar Wognum. En aldus geschiedde. Ze kwamen uit Arnhem, gingen naar veel musea met de kinderen, en ook diverse museumlijnen bezocht. Ze vonden Hoorn-Medemblik eruit springen t.o.v. Apeldoorn-Dieren omdat er hier zoveel omheen te beleven viel (waaronder een ritje met mijn 203, haha!).

In Wognum kwam een conducteur van de tram naar me toe of ik een mevrouw met een paar kinderen mee kon nemen naar Twisk. Die waren vanuit Medemblik gekomen, en hadden er in Twisk uit gemoeten, maar voordat ze er erg in hadden was de tram alweer vertrokken naar Wognum. Nou, natuurlijk kon dat. Ze woonden in Twisk en gingen heel vaak met de stoomtram. Kenden de familie De Jong van het station in Twisk ook goed. Moeder bij mij voorin, vier kindertjes op de achterbank. Prachtig vonden ze de scherpe bochten die de 203 kan maken zonder dat de auto uitbreekt of de banden ook maar de geringste neiging tot piepen vertonen. De wegligging is echt fenomenaal.

Al pratend over van alles en nog wat zei ik dat ik ook nog een molen had in Egmond. Even was het stil, toen zei ze "Dan heb ik u al eens ontmoet, ik vond u ook al een bekend gezicht hebben". Wat bleek, vorig jaar op Moederdag hadden ze een bootje gehuurd in Alkmaar, en hadden een rondje Bergermeer gevaren. Maar ze waren verkeerd gevaren, en bij mij langs gekomen. Ze vroegen toen aan mij de weg, en ze herinnerden zich nog de kat die er toen ook bij kwam zitten! Wat is de wereld toch klein. Nou, toen was deze rit dus nog leuker. En de kinderen mochten om de beurt even met hun hoofd door het open dak.
In Twisk afscheid genomen, en via Koedijk reed ik terug naar Alkmaar.

Donderdag 9 aug. 2012
Vandaag was Klaas Zaal jr. met mijn 203 naar zijn werk bij BigLiftShipping in Amsterdam-Sloterdijk. Het was een prachtige zomerse dag, en hij had er zin in om eens met de 203 naar zijn werk te gaan. Zijn 404 hadden zijn collega's al een keer gezien.
 

Vrijdag 10 aug. 2012. Schoongemaakt.
Niet gereden vandaag, maar de 203 helemaal gelapt i.v.m. de uitvaart morgen van mijn tante Swie Ruiter-Ong, waar ik met de Peugeot heen wil.

Zaterdag 11 aug. 2012. De 203 als rouwauto.
Een heel bijzondere dag. De uitvaart van mijn tante uit Emmeloord.
Op 31 maart 1954 kwamen mijn oom Henk en tante Swie vanuit Indonesië aan in Rotterdam met de Willem Ruys. Mijn vader en moeder en ik haalden hen op in Rotterdam met de (tweede) Peugeot 203 van mijn vader. Na wat met elkaar gebruikt te hebben reed mijn vader hen naar Amsterdam, naar opa en oma Ruiter, en 's avonds naar een familiereünie bij ons op de Herengracht.
Een paar dagen geleden realiseerde ik mij hoe bijzonder het is dat ik, 58 jaar later, in de gelegenheid ben om mijn tante met precies eenzelfde type auto te vergezellen tijdens haar laatste rit, vanuit Emmeloord naar het crematorium in Lelystad.
Om 11.15 uur was ik in Emmeloord. De 203 reed uitstekend, op de dijk Enkhuizen-Lelystad en op de snelweg hele stukken 95 km/h.
Nadat om 13 uur in de Baronielaan de kist door de zoons van nicht Olga in de rouwauto was geplaatst, reed ik als eerste volgauto achter de rouwauto aan naar Lelystad. Mijn nicht en een van haar zoons bij me in de 203.

   
 Bij het wegrijden uit de Baronielaan in Emmeloord         Aankomst bij crematorium Lelystad

Bij aankomst worden de volgauto’s naar een parkeerterrein voor bezoekers gedirigeerd, en de lijkwagen rijdt om het gebouw heen, en komt dan bij een in de grond verzinkbare glazen pui van de aula, zodat de kist daar naar binnen gedragen kan worden. Ik mocht met de 203 ook tot daar, en werd uitgenodigd de auto zo op te stellen dat hij vanuit de aula zichtbaar was. Een heel bijzondere gebeurtenis, die ik niet had voorzien, maar die wel heel mooi was. Heel, heel bijzonder die Peugeot op de achtergrond. En dan te bedenken dat mijn vader ook nog een keer in déze auto gezeten heeft toen de vorige eigenaar Johan Burger mijn vader en mij een ritje van Alkmaar naar Egmond gaf.

   
Drie zoons van nicht Olga lopen achter de rouwauto      En deze prominente plek had de 203
                                                                                  tijdens de plechtigheid in de aula.

In mijn toespraak memoreerde ik het afhalen in Rotterdam met eenzelfde auto in 1954, en hoe bijzonder het was dat ik nu, 58 jaar later, in de gelegenheid was om mijn tante met een 203 tijdens haar laatste tocht te vergezellen.
Het was een indrukwekkende uitvaart, met circa 50 familieleden en belangstellenden.
Ook de terugreis naar Alkmaar ging probleemloos. Totaal 237 km gereden.

Woensdag 15 aug. 2012. Stoomtram.
Een heel erg leuke dag bij de stoomtram gehad. Op de heenweg nog even getankt bij Avia-Verlaat. Aangekomen op station Wognum stond daar een heel mooie Renault Dauphine uit 1959. Was van iemand die familie op kwam halen die met de tram uit Hoorn waren gekomen.
Met de eerste tram van Wognum naar Twisk een echtpaar met een dochtertje mee, kwamen uit Hoorn. Vader had vroeger een Peugeot 403. Hadden museumjaarkaart en reden vaker met de stoomtram mee. Na hen afgezet te hebben op het perron van station Twisk snel terug naar Wognum voor de tweede tram vanuit Hoorn. Al gauw stond er een jonge vrouw bij de auto met een dure camera foto's te nemen van de auto. Ik vroeg of ze belangstelling had om mee te rijden, en daar wilde ze meteen graag gebruik van maken. Het was een journaliste van het Noordhollands Dagblad, Faralda Houthuijsen. Samen met een collega reed ze vandaag mee met de tram. Twee weken lang rijden er journalisten mee van de redactie van de edities West-Friesland en Enkhuizen. Twee weken lang iedere dag een stukje in de krant. Wat een prachtige propaganda voor de SHM! Faralda vond het prachtig, zat druk aantekeningen te maken en foto's te nemen, ook vanuit het geopende schuifdak.

In Wognum had ik bij het buffetrijtuig poffertjes besteld, en die kon ik in Twisk in ontvangst nemen. Heerlijk op een bankje op het perron zitten verorberen. Na een kwartiertje kwam de eerste tram terug uit Medemblik, en die heb ik, zonder passagiers in de 203, begeleid langs de Broerdijk. En daarna naar Wognum gereden.

In Wognum veel mensen om me heen, een echtpaar dat vroeg of ze alsjeblieft even in de auto mochten zitten, vonden hem zó mooi… Vaak zet ik ook de motorkap even over, en iedereen verbaast zich dan over de aanblik die zo hemelsbreed verschilt met die bij een moderne auto. Zo weinig onderdelen, zo eenvoudig allemaal. Een van die kijkende mannen draaide zich, toen hij terugliep naar de tram, nog om, en zei tegen me: "Ik ben jalóérs op U! Wat een mooie auto". Marius van Rijn, chef werkplaats bij de SHM, en vandaag ook machinist, laat ook altijd blijken dat ze mijn aanwezigheid zo op prijs stellen. "Het voegt iets toe" zei hij vandaag nog.

Iemand wees me erop dat mijn linker koplamp niet brandde. Terwijl ik op de heenweg nog had gezien (spiegelbeeld in bumper voorligger) dat hij het wel deed. Even gedemonteerd (gaat zo makkelijk, slechts één schroef), maar de gloeidraden leken nog heel te zijn. Toch kreeg ik het dimlicht niet brandend. Dit is al de zoveelste keer, en steeds het linker voorlicht. Vervolgens reed ik binnendoor, naar Medemblik, waar ik nog een half uur de auto naast de tram kon zetten.

 Journaliste Faralda Houthuijsen bij de 203

Een afspraak gemaakt met een meneer met drie kinderen om mee te rijden van Twisk naar Wognum. Opa zou dan in de tram blijven, want dat zou net wat te veel worden in de 203. Dus leeg naar Twisk gereden, en daar stapte de familie Bolkestein inderdaad tijdens de korte stop uit. Ze kwamen uit Tiel, en reden met mij mee naar Wognum. Oudste zoon Joep voorin. Later kreeg ik deze foto's gemaild, gemaakt door moeder die in de tram was gebleven:

Enthousiaste man en kinderen. Aangekomen in Wognum werden ze meteen geïnterviewd door Faralda Hout­huijsen, en die maakte ook nog een paar foto's van ze bij de 203. En dat zou de volgende ochtend tot een heel leuk stukje leiden in de krant, met een mooie foto:

Foto Faralda Houthuijsen

Even leek het erop dat er nu geen belangstelling van mensen was om mee te rijden met de 203. Iedereen zal ook al weer in de tram. De vrouw van Marius van Rijn, die bij de catering zit en ook altijd heel enthousiast is, deed ook erg haar best en sprak verschillende mensen aan. En zo waar, helemaal aan het begin van de trein, vlak voor vertrek, waren twee jongetjes met hun ouders, en die kinderen wilden graag mee. Ze hadden de 203 nog niet eens zien staan! Toen ze hem ontwaarden op het perron was het meteen "Wow, wat gaaf!". En vanaf dat moment had ik de meest enthousiaste en meest dankbare passagiers mee die ik in de afgelopen drie jaar ooit heb gehad! Leeftijd 11 en 14 jaar, en ze kwamen uit Wesep. Logeerden nu in Julianadorp. Logeerden ook vaak in Putten op de Veluwe. Oudste zoon voorin. Onafgebroken riepen ze maar dat het zo "cool" en "gaaf" was, ze vonden het zó'n belevenis. Op de Broerdijk gingen ze helemaal uit hun dak toen ze uit mijn dak mochten… Allebei hun hoofd erdoor, en zo in de volle rijwind mee op rijdend met de tram. Uiteraard roepend en zwaaiend naar hun ouders, en genietend van de locomotief (Bello). Het is ook indrukwekkend om zó dicht naast een rijdende locomotief te zitten en al dat drijfwerk te zien draaien en bewegen. De oudste heette Johan Goedvree.

Ik reed door naar Twisk met ze. Zonder dat hun ouders erbij waren met "Geef meneer eens een handje" bedankten ze tot tweemaal toe uitgebreid en met een hand voor de vreselijk leuke tocht. Ze hadden zó genoten. Wat een enthousiaste kinderen.

Daarna terug naar Alkmaar, het was een geslaagde dag.

Donderdag 16 aug. 2012. Stoomtram.
Opnieuw vandaag met de 203 naar de stoomtram. Maar eerst in de stalling de linkerkoplamp weer losgemaakt, en een nieuwe lamp ingezet. Nu deed het dimlicht het weer. Dus toch de lamp, alhoewel het aan de gloeidraad niet te zien was dat hij stuk was. En die lamp was er op 9 april nieuw ingegaan, toen was de linkerkoplamp ook stuk! Hoe kan dat nou na vier maanden? Toch maar eens de boordspanning meten onder het rijden, misschien is die wel te hoog. Maar wel vreemd dat het weer de linker was.

Om 10.20 uur was ik in Wognum. Na aankomst van de eerste tram kreeg ik al direct een krant in mijn hand geduwd met daarin het stukje en de foto van de Peugeot en mij, gisteren gemaakt.
In Wognum kwam nog een klein oud Fiatje even naast me staan. Kostelijk wagentje.
Al snel contact met enkele mensen: twee dames uit Soest met twee dochter(tje)s. Een van de dames stamde af van een molenaarsfamilie in Noordeloos. Ook over De Windhond in Soest gesproken. Gespreksstof genoeg dus, en de rit langs de Broerdijk viel erg in de smaak. Met ze doorgereden naar Twisk. Meteen rechtsomkeert naar Wognum, waar ik onder de passagiers van de tweede tram een mevrouw met haar zoontje Daniël trof die mee wilden rijden.
In Twisk weer op de tram gezet. Broodje gegeten. Prachtig weer.

Er stond daar een echtpaar met fietsen, dat wat over de dienstregeling vroeg. Ze wilden vooral vandaag  Bello even zien. Speciale herinneringen aan. Hij bleek predikant te zijn geweest in Alkmaar, o.a. in de Vrijheidskerk. Ik adviseerde hen hun fietsen in Twisk achter te laten, en eerst met mij mee te rijden naar Wognum, om de eerste tram die terugkeerde naar Hoorn langs de Broerdijk te zien. Aldus geschiedde. Aardige mensen. Veel gekletst, o.a.  over de herbestemming van kerken.

Terwijl we over de Broerdijk reden richting Abbekerk, zijn we onderweg gefotografeerd door iemand in de tram die ik verder helemaal niet ken. Dat bleek later ene Ed van Leeuwen uit Julianadorp te zijn. Die heeft namelijk vier maanden later via Google mijn e-mailadres weten te vinden, en stuurde mij deze foto! Leuke verrassing dat iemand je zo weet te vinden.

In Wognum aangekomen besloten het echtpaar mee te nemen naar Medemblik. Binnendoor gereden, waarbij ze volop genoten van de leuke plaatsjes zoals Nibbixwoud, Oostwoud, Twist, Opperdoes. Ze vonden het maar een buitenkansje dat hen dit ten deel viel in zo'n oude auto. En dan nog gratis ook. Ze namen nu de tram van 13.45 uur terug naar Twisk waar hun fietsen stonden, en dan zouden ze ergens naar toe gaan waar Bello later op de dag langs zou komen.

Ik reed van Medemblik naar Twisk met een echtpaar met een dochtertje. Meisje achterin met haar moeder, waarbij ze het prachtig vond om mijn hoed op te hebben. Kennissen van hen bleven in de tram. Het betrof de families Hoogland (Rosa en Julia) en de familie Ursem (Harry en Leslie). Ik kreeg 's avonds diverse foto's van ze gemaild:

Tijdens de korte stop in Twisk lukte het zowaar een vrouw "uit de tram te praten", die mee wilde rijden naar Wognum. Mensen die op zo'n onverwachte vraag van mij of ze mee willen rijden in een oldtimer naar het volgende station, zijn altijd bijzondere mensen die "in" zijn voor iets bijzonders, iets onverwachts. Deze mevrouw bleek een wereldreizigster te zijn die de hele wereld over had gezworven. Prachtige camera, altijd foto's makend. Maar ook in Neder­land was ze een echte globetrotter, had het Pieterpad gelopen en meer van dat soort dingen. In het buitenland had ze op kamelen gezeten, in oude jeeps rondgereden, in gammele vliegtuigen gevlogen en noem maar op. Ze vond het ritje langs de Broerdijk prachtig. Haar vriendin was in de tram gebleven.

De derde tram vandaag, met Bello ervoor, van Wognum naar Midwoud/Oostwoud begeleid met een man uit Den Haag als passagier. Had op het perron in Wognum al van alles over de 203 gevraagd. Onderweg bleek hij grote belangstelling voor oude dingen te hebben. Woonde in een huis uit 1936, had een oude Solex, en spaarde radio's uit de jaren 1920-1935. Toen ik me liet ontvallen dat ik een oude molen in Egmond had zei hij dat hij lid was van de club Interbellum, en dat daar ook iemand bij was aangesloten die op een molen woonde. Een jongeman nog. Ik zeg "Bedoel je Jippe Kreuning?". Hij was sprakeloos. Ik wist dat Jippe ook bij die club Interbellum is aangesloten. Allemaal mensen die terug willen naar de tijd tussen de twee wereldoorlogen, die kleding dragen en zich af en toe gezamenlijk helemaal in die tijd wanen.

Zaterdag 18 aug. 2012. Schoongemaakt.
's Avonds even de 203 uit de stalling gehaald, en samen met Emiel Scheffe op de Nic. Beetskade gelapt. Vooral de voorkant was erg vuil door de muggen op de dijk Enkhuizen-Lelystad vorige week. Auto daarna weer terug in de garage.

Zondag 19 aug. 2012. Toertocht Peugeotclub.
Vandaag samen met Emiel Scheffe, een buurjongen van zes huizen verderop op de Nic. Beetskade, een tourrit van de Peugeotclub gereden: Rencontre du Nord-Ouest. Een warme zomerse dag.
Om 10.15 waren we in De Rijp, waar start en finish waren bij Hotel de Rijper Eilanden. Een heel bijzonder hotel, beneden helemaal volgestouwd met alle mogelijke oude spullen op bijna elk gebied. Ontvangst met koffie en koek. Er waren een stuk of 40 deelnemers, allemaal Peugeots. Diverse 203's, 403's en 404's. Ab Hilverink met zijn vrouw uit Woudsend waren er ook met hun 203.
Vanaf 11 uur werd er vertrokken. Een prachtige route door Noord-Holland. Geen snelwegen, alleen maar binnendoor via allerlei kleine plaatsjes.
Tussen de middag was een stop in Medemblik. Wij aten ons brood op op het station van de stoomtram, en namen nog een portie poffertjes dat speciaal voor ons in het buffetrijtuig werd gebakken. Nog een poosje zitten praten onder het genot van een flesje fris met de stationschef toen de tram om 13.45 was vertrokken.
Daarna de tocht vervolgd, om uiteindelijk om ongeveer 16.30 terug te zijn in De Rijp.
Voor mij een heerlijk ontspannende tocht, want Emiel heel álles gereden! Heerlijk om eens niet zelf te rijden, maar lekker om je heen te kunnen rijden. En Emiel vond het leuk om te doen. Hij is gek op het rijden in zoveel mogelijk verschillende auto's.

   
                        Emiel Scheffe (20)                                           Bijrijder en chauffeur

Na afloop was er nog een broodmaaltijd. Daarna terug naar Alkmaar, waarbij ik, net als op de heenweg, zelf weer reed. Totaal 169 km gereden. Daarvan de heen- en terugweg 37 km, dus de tocht zelf was 132 km.

Dinsdag 21 aug. 2012. Stoomtram.
Deze week rijdt de stoomtram Hoorn-Medemblik op dinsdag t/m donderdag nog drie slagen per dag. Vandaag ging ik weer heen.
Een van de conducteurs had bij het binnenrijden van Wognum al tegen een gezin, dat mijn auto op het perron zag staan, al gezegd dat ze wel mee konden rijden. Dus de eerste "klanten" waren snel geworven. Een echtpaar met drie kinderen; twee meisjes van 8 en 10 en een jongen van 12. Bleken heel aardige mensen, kwamen uit Groningen, logeerden in Heemskerk. Maakten veel uitstapjes met de kinderen; allerlei musea, Anne Frankhuis, gingen nog naar Zuiderzeemuseum en Nemo, kortom een stel ouders dat wat doet met de kinderen. Leuk. Ze konden niet allemaal in de 203, moeder bleef daarom in de tram. En vader was vandaag jarig (44 geworden). Op de Broerdijk mochten de jongste en de oudste even op de stoel naast me staan en uit het open dak zwaaien naar moeder en naar de locomotief kijken. Altijd weer een belevenis voor kinderen. Ik zette ze in Twisk weer op de tram.

Ik reed meteen terug naar Wognum om de tweede tram op te halen. Een van de vrijwilligsters in oud-West-Friese kledij wees me op een stel dat wel mee wilde rijden. Een vader met zoon reed met mij mee naar Twisk, moeder bleef op de tram. Vader was conciërge en technisch onderwijs assistent geweest, nu gepensioneerd. En had dezelfde achteruitgang in het onderwijs meegemaakt als ik. Ook op zijn technische school was het natuurkundepracticum verdwenen! Hij had zelf een Mercedes uit 1982, als dagelijkse auto. Hij vertelde dat er twintig jaar geleden in Friesland, in Opeinde, een garage zat met verschillende 203's.
Terwijl deze tweede tram en de uit Medemblik terugkerende eerste tram elkaar in Opperdoes kruisten, at ik op het perron mijn boterhammetje op.
Leeg terug naar Abbekerk om deze terugkerende tram op de Broerdijk te begeleiden.

Vanaf Abbekerk niet doorgereden naar Wognum, maar naar Medemblik gereden. Daar op het perron nog een poosje zitten praten met Faralda, journaliste van het Noordhollands Dagblad. Die rijdt, met een collega, ook deze week nog iedere dag mee met de tram. Ik ging de gereedstaande tram in en vroeg of er mensen mee wilde rijden in mijn Peugeot van Twisk naar Wognum. Een moeder met twee zoontjes vond dat een leuk idee. Achter haar zat een andere moeder met een zoontje, en dat keek meteen jaloers van "Dat zou ik ook wel willen". Resultaat na enig overleg was dat ik de drie jongetjes mee zou nemen vanuit Twisk, en de moeders in de tram zouden blijven.
Aldus geschiedde. Wel grappig dat die moeders hun kinderen zomaar met een wildvreemde in een auto meegeven. Onderweg op de Broerdijk even gestopt om de kinderen van plaats te laten wisselen. Want voorin met hoofd uit het dak is natuurlijk wel spannend! Toen waren de moeders in de tram even geschrokken, want ze dachten dat we pech hadden, en hun kinderen te laat in Wognum zouden zijn. Maar even later zagen ze ons de tram gelukkig weer inhalen.

Van Medemblik naar Wognum  reed ook nog een andere moeder achter mij aan die een dochter met kleinzoontje in de tram had zitten. Was ze op die manier ook precies op tijd bij alle overwegen en op de Broerdijk.
In Wognum de vier kinderen weer aan hun moeders overgedragen. Bedankten uitgebreid voor de fijne rit. Marius van Rijn gesproken, die altijd erg enthousiast is over mijn deelname. Ook Rutger de Water die stoker was even gesproken, en Jeannette van Rijn.

In Wognum de voor Medemblik gereedstaande tram ingestapt, en al snel had ik een echtpaar (hier uit de buurt) met twee kleinkinderen, die graag mee wilden rijden. Hadden mij vroeger al eerder gesignaleerd met mijn 203. Opa voorin, oma met de kleinkinderen achterin. In Midwoud-Oostwoud stopte Marius voor ons, en konden mijn passagiers hun weg met de tram vervolgen.
En ik reed terug naar Alkmaar. Leuke dag geweest, en mooi weer.

Woensdag 22 aug. 2012. Stoomtram.
Ook vandaag voert de SHM volgens de dienstregeling drie slagen uit van Hoorn naar Medemblik. In Wognum stond een moeder op het perron en zei tegen haar kleine dochtertje "Kijk die meneer draagt een gilet, dat zie je niet vaak meer". Leuk! Mijn Franse outfit valt dus wel op.
Het werd opnieuw een leuke dag. De eerste tram bestond net als voorgaande dagen uit locomotief Leeghwater, met ditmaal vijf rijtuigen erachter omdat het vrij druk was. Voor het eerst slaagde ik er niet in mensen te werven voor een ritje met de auto. Een paar hadden wel belangstelling, maar bij nader inzien wilden dan de kinderen toch liever met de tram, en ja, dan verstrijkt de tijd, en is er voor mij geen gelegenheid meer nieuwe mensen te vragen. Maar… op het perron bleef een echtpaar achter met twee kinderen. Een van de personeelsleden op de tram riep naar hen dat ze ook wel met mijn auto mee konden. Ik liep naar hen toe om dat toe te lichten. Bleken Italianen te zijn die maar weinig Engels verstonden. Maar ze konden mij duidelijk maken dat ze vanuit Hoorn met deze tram waren gekomen, en nu een uur op station Wognum wilden wachten om dan de volgende tram te nemen. Ik legde ze uit dat er tijd genoeg was om dan met mij mee te rijden richting Twisk, en toch weer op tijd terug te zijn in Wognum voor de volgende. Ze vroegen wat dat kostte. Ik zei dat het gratis was, en dat begrepen ze gewoon niet. De man-op-de-tram riep toen ook nog "Yes, it is free". "You get a taxi for free!". En, heel mooi erachteraan: "Try that in Amsterdam!". Haha. Enfin, de Italianen waren overtuigd dat meerijden leuk en gratis was, dus stapten ze bij mij in. En ze wérden toch enthousiast onderweg. Hij voorin, en ik weet niet hoeveel malen roepend "Mamma mia". Ook al door Wognum, toen ze nog geen tram hadden gezien, maar de auto zo mooi vonden. Ik vertelde dat mijn ouders en ik met zo'n zelfde auto in 1953 naar Italië zijn geweest, naar Venetië. Daar keken ze wel van op.
De rit over de Broerdijk was natuurlijk helemaal fantastisch voor ze. Hij filmde aan een stuk door, ook vanuit het open dak. Na Midwoud-Oostwoud reed ik nog een stukje richting Twisk, naar een spoorwegovergang waar hij ook weer filmde, en toen terug naar Wognum. Ik zou ze de rest van de dag nog diverse malen zien, want ze bleven in Medemblik ook nog heel lang om daar Bello ook nog te kunnen zien, en die komt pas met de derde slag.

Hier wat foto's die ik nam van de Italiaanse familie:

Leuk zoals de vrouw van alles aan de kinderen aanwijst. Tekenend voor hun belangstelling en enthousiasme.

De tweede rit een vader met zoontje mee. Vader achterin, zoon voorin. In Twisk kon ik niet doorrijden het perron op, want aan het begin van de oprijlaan waren ze bezig een telefoonkabel op te graven. Een poosje geleden was die door blikseminslag beschadigd. Ook internet gaf problemen bij de familie De Jong die op het station woont.
Bij de familie De Jong op hun terrasje mijn broodje opgegeten, en gewacht tot de eerste tram weer terugkwam uit Medemblik.
Omdat mijn auto niet op het perron stond kon ik uit deze tram geen passagiers werven, en begeleidde ik de tram op de Broerdijk dus zonder mensen in de 203. Aan het eind van de Broerdijk, bij vogelopvangcentrum De Bonte Piet via de weg aan de overkant teruggekeerd, en naar Medemblik gereden.

Nog weer even gesproken met journaliste Faralda van het Noordhollands Dagblad. Nog steeds iedere dag staan er foto's en stukjes in de krant. Erg leuk.
Toen de tweede tram terug reed van Medemblik naar Hoorn had ik op het stuk Medemblik-Twisk een moeder, dochter en kleinzoontje mee. Gisteren waren die er ook al, maar toen wilde het jongetje liever met de tram, maar vandaag vond hij de auto wel leuk. En ondertussen had ik al afgesproken met andere mensen dat ze in Twisk uit zouden stappen en mee naar Wognum zouden rijden: een moeder met een 10-jarige zoon.

We moesten overigens in Twisk heel lang wachten, en de dienstregeling liep behoorlijk in de soep. Er was een probleem met de bus die veel te laat in Medemblik terug was (tram al vertrokken) en daarom maar doorreed naar Twisk om daar zijn passagiers af te zetten. Die moeder met zoontje bleek een heel leuk gezelschap. De jongen was erg in van alles geïnteresseerd; de auto, de tram, het tracé etc.. Zat voortduren in mijn fotoalbumpje te bladeren om de stations en locomotieven te bekijken, en de kaartjes die ik erin heb zitten om te zien waar we reden. Ze kwamen uit Hoorn. Op de Broerdijk zag hij zelf in de verte het vroegere station Abbekerk liggen, dat herkende hij van mijn foto!

In Wognum stond de derde tram vanuit Hoorn natuurlijk al een hele poos te wachten omdat de tegenovergestelde tram zoveel vertraging had. Er was dus geen mogelijkheid meer voor mij om mensen te werven, iedereen zat er al in, en hij vetrok al snel. Dus deze tram leeg begeleid langs de Broerdijk. Tot Midwoud, en toen huiswaarts gekeerd met de 203, en hij heeft weer trouw zijn plicht gedaan.

Donderdag 23 aug. 2012. Stoomtram.
Laatste dag van de zomerdienstregeling van de stoomtram met drie slagen van Hoorn naar Medemblik. Hierna gaat het nog even verder met twee slagen, en tenslotte één slag per dag. Alleen in de herfstvakantie weer twee slagen per dag. Om 9.40 met de Peugeot vertrokken uit Alkmaar, en om 10.25 was ik in Wognum.
Bij de eerste rit een echtpaar uit Oostzaan mee met twee kindertjes. In Twisk weer op de tram gezet. Meteen terug naar Wognum om de tweede tram, getrokken door loc 26, "Bosboom". Al snel een echtpaar met belangstelling voor de 203 dat mee wilde rijden naar Twisk. Maar… de locomotief had pech! De bemanning had onder het rijden ontdekt dat er een losse wielband was. Vorig jaar bij een inspectie waren de wielbanden nog voor twee jaar goedgekeurd, maar gisteren bespeurden ze al een bijgeluidje, en hebben ze op wiel en wielband linksvoor een witte streep gezet. Nu, in Wognum bleek de streep op de wielband verschoven te zijn t.o.v. die op het wiel. Dus was verder rijden met zo'n groot aantal wagens erachter (een stuk of 13) niet verantwoord. Er moest een andere locomotief uit Hoorn komen, maar dat duurde wel meer dan een half uur. Bello werd daar weliswaar opgestokt, maar zat pas op 3 bar druk, terwijl 10 bar het minimum is om te rijden (12 bar normaal). Dus alle passagiers kregen te horen dat de tram een fiks oponthoud had, maar dat de aansluitende boot in Medemblik zou wachten.

   
    De gestrande tramreizigers, in afwachting                 Links de reddende engel Bello, rechts de
    van de komst van Bello.                                          defecte loc "Bosboom".

Faralda Houthuijsen van het Noordhollands Dagblad en haar collega hadden nu dus "hot news" voor hun dagelijkse stukjes in de krant. En alle passagiers kregen een gratis consumptie van de tram aangeboden. Een speciale cateringploeg kwam daartoe uit Hoorn naar Wognum. Goede organisatie!

Ondertussen had een gezin zoveel belangstelling voor mijn 203 dat ik aanbood ze even een klein stukje door Wognum mee te nemen, zodat ze toch even in een rijdende oldtimer konden zitten in plaats van er alleen maar naar te kunnen kijken. Bello was er toch nog niet.
Nat dit korte ommetje arriveerde, onder luid gebel en gefluit, de reddende engel Bello. Die kon meteen voor de tram, want loc 26 was al afgekoppeld. En de eerste tram terug uit Medemblik, die normaal pas in Opperdoes zou kruisen, was ook al aangekomen teneinde hier te kruisen en niet te veel vertraging op te lopen.
Enfin, met een drie kwartier vertraging kon de tram verder, en mijn echtpaar genoot van de rit over de Broerdijk. In Twisk zette ik hen weer op de tram.

Inmiddels was ik in Wognum aangesproken door Siska Dijkstra. Die heeft in 2003/2004 alle molens in Noord-Holland gefotografeerd voor de "Molengids NH", waar ik ook aan meegewerkt heb. Ik heb ook nog een poos een ansichtkaart van de Wimmenumer van haar uitgegeven. Ze was met een vriendin, en maakte diverse foto's van de 203. Ze wilde graag meerijden, maar dat kon dus pas van Twisk naar Medemblik, omdat ik van Wognum naar Twisk al een echtpaar had dat meereed.

   
            Siska Dijkstra (l) met haar vriendin.                               Foto: Siska Dijkstra

      
                                                           Foto's: Siska Dijkstra

In Medemblik waren mijn kennissen Sander en Gees v.d. Berg-Zaal, met tweejarig zoontje Luuk, en "opa" Klaas Zaal senior. Ze maakten de "historische driehoek" tegen de wijzers van de klok in, en hadden de boottocht er dus al opzitten. Ze reden eerst met de tram mee tot Twisk. Daar stapten ze over op mijn Peugeot, mee naar Wognum. Wandelwagen bleef gewoon in de tram, dat kan allemaal. Luuk vond het prachtig.

   
                        Geeske Zaal en Luuk worden in Twisk uit de trein geholpen

   
                        Gees en Luuk. Links op station Twisk, rechts op de Broerdijk naast Bello.

Sander v.d. Berg                                             Uitstappen in Wognum

 Gees, en chauffeur Eric in Franse outfit in Wognum.

Vanwege de korte stop in Wognum met alle vertragingen, kon ik geen passagiers meer werven voor de laatste rit, en begeleidde ik de derde tram leeg langs de Broerdijk. Daarna terug naar Alkmaar.

Vrijdag 24 aug. 2012. Stoomtram.
Omdat gisteren de laatste dag was met drie slagen Hoorn-Medemblik, kon ik nu een uur later naar Wognum, omdat de eerste tram nu om 11 uur i.p.v. om 10 uur uit Hoorn vertrekt.
Ik belde Tom Kosmis uit Schoorl, want die wil ook nog steeds graag een keer meerijden met zijn Alvis uit 1947, waarvan de restauratie onlangs gereed is gekomen. Zij zou ook zo snel mogelijk vetrekken.
Aangekomen in Wognum had ik al snel mensen die met mij meewilden: twee heren. Tom was er nog niet met zijn Alvis, maar die kwamen we onderweg tegen op de Nieuweweg, vlak bij de A.C. de Graafweg. Hij stond met pech! Elektrische storing, niets deed het meer. Ik kon hem natuurlijk niet helpen, want ik moest mijn passagiers in Twisk afleveren.
Maar ondertussen had Tom zijn auto weer aan de praat gekregen. Tijdens de pauze in Medemblik hadden diverse mensen belangstelling voor de Alvis van Tom.

Van Medemblik naar Twisk reden Tom en ik zonder passagiers. In Twisk stapten, volgens de in Medemblik gemaakte afspraken, wat mensen uit de tram om met ons mee verder te rijden naar Wognum: een wat ouder echtpaar dat graag met de Alvis meewilde, en ik had een opa (voorin) en een vader met twee kindertjes achterin. Opa (nog helemaal niet zo oud trouwens) had 37 jaar bij het GVB in Amsterdam gewerkt. Daarvan enkele jaren conducteur, maar ook heel veel jaren trambestuurder, meestal op lijn 1. Dat was voor mij een aanknopingspunt voor een leuke conversatie, met veel jeugdherinneringen uit de tijd dat ik nog in Amsterdam woonde. Over de oude trams, de gelede trams, de drie-assers etc. Gelijk met de stoomtram kwamen we in Wognum aan, waar ze weer overstapten van auto op tram.

Tweede en laatste tram van Wognum naar Midwoud-Oostwoud hadden zowel Tom als ik passagiers mee die bij elkaar behoorden. Twee moeders met drie kinderen. Een van de moeders, met twee zoontjes, kwam uit Afghanistan en woonde nu vijf jaar in Nederland. Die zaten bij mij in de Peugeot. De oudste was 14 en sprak vloeiend Nederlands. De andere moeder met zoontje in de Alvis. Hoewel de tram getrokken werd door de zwakke loc 18 (Leeghwater), vond de machinist het geen enkel probleem om te stoppen in Midwoud-Oostwoud. Het is grappig dat dat heel erg afhankelijk is van de machinist en van de chef trein. Sommige willen daar niet stoppen en doorrijden naar Twisk. Deze chef trein liet het over aan de machinist, en die vond het prima. Voor Tom en mij wel prettiger, want daarna gaan wij meteen terug naar huis. En zowel voor onze passagiers in de auto als voor die in de tram heeft het wel wat op in "the middle of nowhere" te stoppen om mensen in te laten stappen.

Donderdag 30 augustus 2012. Doorsmeren.
Vanmorgen met de 203 naar Auto Centrale Alkmaar (vroeger Koppes) voor een doorsmeerbeurt. Net als vorige keer voerde Fouz de werkzaamheden uit. Prettige vent. Hij hanteerde de vetspuit en ik hield het smeerschema erbij, zodat geen enkele vetnippel werd overgeslagen. Ook de olie ververst (ik had zelf de oldtimer-olie meegenomen). Verder zag alles er goed uit. Een heel klein beetje (rem)olie­sporen bij rechterachterwiel. T.z.t. moet Sander maar eens kijken of de wielremcilinder daar lekt. Daarna de 203 weer teruggebracht naar stalling.