Peugeot 203 van Eric Zwijnenberg                                                                           

Januari 2009

Woensdag 7 januari 2009
Bijna elke dag kom ik wel even bij mijn Peugeot in zijn garage. De laatste twee weken vriest het regelmatig een beetje, en met het elektrisch kacheltje op een vermogen van 70 tot 180 watt (afhankelijk van hoe koud het buiten is) houd ik het onder de hoes heerlijk op temperatuur in de 203. Ik heb een thermometer op de bestuurdersstoel staan, en daar blijft het steeds een paar graden boven nul, terwijl het in de garage vaak 1 à 2 graden vriest.

Vandaag heb ik het stuur (voor de zoveelste keer) eraf gehaald, en de RAW-schakelaar gedemonteerd. Vrijdag kan ik namelijk bij een Peugeot-verzamelaar in Weurt (bij Nijmegen) hopelijk eindelijk een nieuwe krijgen van het juiste model. Wel duur; € 90,-. Deze schakelaars zijn namelijk behoorlijk zeldzaam. Vreemd, want bijna alle andere onderdelen zijn gemakkelijk te verkrijgen, het merendeel via de Franse firma Neo Retro, of via het magazijn van de Peugeot-club in Scherpenzeel.

Vrijdag 9 jan. 2009
Vandaag met Klaas Zaal jr naar het Openluchtmuseum in Arnhem (nee, niet met de Peugeot, maar met mijn Honda Jazz). Op de heenweg naar het magazijn van Peugeot 203 en 403 liefhebber Hennie Kaspers in Weust (zelf woont hij in Beuningen), vlak bij Nijmegen. De man heeft daar een groot eigen pand met een enorm magazijn Peugeot-onderdelen, een hefbrug en een kantoortje. Dat laatste ook vol met Peugeot-memorabilia. Hij had voor mij een RAW-schakelaar van het juiste type. Ik had voor de zekerheid mijn schakelaar meegenomen, maar hij had inderdaad het juiste type. Wel interessant is dat die van Kaspers toch van een iets later type is dan die van mij, want ze hebben bij deze het doorbuigen van het half-ovale plastic plaatje waar de twee glij/rolcontacten onder zitten, opgelost met twee verticale metalen bruggetjes. Ze hebben kennelijk een keer bij Peugeot (of bij Jaeger, want daar komen ze vandaan) door gehad dat de constructie te slap was.
Verder nog voor € 10,- een slingertje voor de ruitenwissermotor gekocht. Dat hoort in een klemmetje in het handschoenenkastje. Maar dat is bij Burger kennelijk weggeraakt toen dat kastje werd verwijderd en er een autoradio voor in de plaats kwam.
Overigens is het een heel listige constructie met dat slingertje, want als je dat op het asje van de ruitenwissermotor schroeft, wordt de motor zelf afgekoppeld! Die draait dus niet mee terwijl je die ruitenwissers met de hand bedient. Kaspers heeft het zelf ooit een keer gebruikt in een 203 toen die van Frankrijk naar Nederland werd gesleept (met een trekstang) en het ging regenen.

Tenslotte ook nog (voor € 5,00) zo'n plastic plakruit gekocht die in de 50'er en 60'er jaren werden gebruikt tegen de achterruit om condens te voorkomen. Dat was nog in de tijd dat er geen elektrische achterruitverwarmingen waren. Ik weet niet of mijn vader dat ook in de 203's heeft gehad, wel in de Versailles en de 404's daarna.

Maandag 12 jan. 2009
Vanmorgen op visite geweest bij Joh. Burger en zijn vrouw. Ik heb de 203 nu bijna een half jaar, en Johan had al maanden niets meer van me gehoord. Ik had pagina 1 t/m 42 van mijn Peugeot-verslag uitgeprint en voor hem meegenomen. Kan hij eens rustig lezen wat er dat afgelopen half jaar allemaal met zijn auto is gebeurd. Ik hoorde van hem dat hij vóór deze zwarte 203 ook in de zestiger jaren nog korte tijd een grijze 203 heeft gehad, maar die was in heel slechte staat. O.a. grote gaten in de bodem waar een losse staalplaat overheen was gelegd!

Verder vandaag in de stalling de nieuwe (nou ja, gebruikte) RAW-schakelaar gemonteerd. Ging redelijk snel, anderhalf uur mee bezig geweest. Hier een fotoreportage. Op de eerste foto zijn (zie pijlen) de twee metalen stripjes te zien waarover ik hierboven sprak, en die later zijn toegevoegd in deze schakelaars om doorbuigen van het grijze plaatje te voorkomen.

   
De nieuwe RAW-schakelaar. De pijlen             Het stuur en de oude RAW-scha-                De nieuwe RAW-schakelaar weer
wijzen naar de verstevigingen.                           kelaar verwijderd.                                             aangebracht. Wat een gewurm!

  
    De driehoekige bevestigingsnaaf                    Het stuur weer op zijn plaats.                       De sierdop met het Peugeot-
    voor het stuur weer aangebracht.                                                                                              embleem weer aangebracht.

Vervolgens wilde ik het slingertje voor de ruitenwisser proberen. Maar helaas… het pijpje en het ophanghaakje van de rolhoes onder de rand van het dashboard zitten in weg! Daar heb ik niet bij stilgestaan toen ik dat aanbracht! Nog maar eens een keer kijken of ik dat wat kan verzetten. Zal niet eenvoudig zijn, dan moet denk ik de watertemperatuurmeter ook wat opzij, en daardoor ook het dubbele sigarenaanstekerstopcontact wat ik heb ingebouwd…

Zaterdag 24 jan. 2009
Na een aantal dagen met veel regen vandaag een mooie zonnige dag. Ik zou met Klaas junior in de stad gaan lunchen, maar we hadden onafhankelijk van elkaar een beter idee: laten we een stukje met de Peugeot gaan rijden. Dus ging ik om 11.30 op de fiets naar mijn garage om de 203 voor de dag te halen. Had al 25 dagen niet gereden.

Voor de autohoes had ik iets nieuws bedacht: niet helemaal van de auto aftrekken en in een hoek proppen, maar optillen, en met een paar "marktkraamklemmen" tijdelijk even aan het plafonnetje en aan de geleiderails van de garagedeur vastmaken. Dan kan ik de auto er zo onder vandaan rijden, en later na terugkomst de hoes weer gemakkelijk over de auto laten zakken. Bleek inderdaad een handige oplossing.

   De autohoes met klemmen aan het plafond

De auto startte in drie keer. Tja, dat is de benzinepomp die de brandstof eerst helemaal uit de tank moet zuigen. De types van vóór die van mij hadden nog een handig hendeltje aan de brandstofpomp onder de motorkap, waarmee je, door een paar keer op en neer bewegen, alvast met handkracht benzine naar de carburateur kon pompen na een periode van stilstand. Maar op zich slaat de auto heel vlot aan en heb ik niet te klagen.

Eerst Klaas opgehaald in de Marktstraat en toen samen naar Schoorl gereden. Daar bij Grand­café De Viersprong een pannenkoek gegeten. Gezellig. Vervolgens nam Klaas het stuur over en reden we naar museum Kranenburg in Bergen, waar Klaas' moeder als vrijwilligster werkt.
Maar… onderweg deed de richtingaanwijzer het opeens niet meer. Niet naar links en niet naar rechts. Vreemd. 't Zou toch niet in die nieuwe RAW-schakelaar zitten? Ik probeerde de ruitenwissers, maar die deden het ook niet. Conclusie: een zekering doorgebrand.

We parkeerden bij Kranenburg de auto aanvankelijk in de Hoflaan (verlengde van de Eeuwigelaan), maar toen ze bij museum Kranenburg hoorden dat ik met de oude Peugeot was, moest ik hem ophalen, en op een prominente plaats voor het statige gebouw neerzetten. Leuk hoor. De eerstvolgende bezoekers hadden er meteen een opmerking over; van wie die mooie auto was…

                                              De Peugeot voor de deur van Huize Kranenburg in Bergen

Terug bij huis mijn universeelmeter voor de dag gehaald, en inderdaad geconstateerd dat zekering nr. 3 was doorgebrand. Even gecontroleerd of er korstsluiting was, maar dat bleek niet het geval. Vreemd. Ik had geen reservezekeringen, want die zijn heel zeldzaam aan het worden. Dat is nou een van de weinige onderdelen die niet meer gemaakt worden en bijna niet meer te krijgen zijn.

Terwijl ik thuis voor de deur aan het sleutelen was, was Nayra ook vol belangstelling, en kwam even bij me in de auto kijken wat ik aan het doen was. Ik heb de zekering even overbrugd. Moet kunnen, zo kreeg ik de auto ook: alle drie zekeringen overbrugd! Ik zal binnenkort een losse "zweefzekering" monteren. 

Vervolgens de auto met warm water helemaal afgelapt met spons en zeem. Was wel nodig. Ik wilde net aanstalten maken om hem even droog te rijden toen een bewoner van Nic. Beetskade 7 met z'n zoontje stilhielden en veel belangstelling toonden. Ik vertelde wat over de auto en vroeg of ze soms even mee wilden rijden. Daar had het joch (een jaar of 11 schat ik) wel oren naar, en z'n vader vond het ook goed. Dus met Maxin even naar de Sluismolen op en neer gereden om het achtergebleven lapwater een beetje te laten verdampen. Hij vond het prachtig.

Doorgereden naar mijn garage en de auto weer binnengezet. Makkelijk dat de Peugeot onder de motorkap een hoofdschakelaar heeft in de pluskabel van de accu. Die zet ik altijd uit als ik de auto stal. Weet ik zeker dat en geen stroom meer kan lopen, en in dit geval van die doorgebrande zekering dat ik ook de zekerheid heb dat er geen kortsluiting kan optreden terwijl de auto daar in de stalling staat.
Hoes er nog niet over gedaan, want er zit toch nog wel wat water in diverse naden na het wassen zag ik. Elektrisch radiatorkacheltje en de luchtontvochtiger aangezet. Ook de deuren van de auto een beetje open laten staan, en de kofferdeksel en motorkap. Kan-ie even lekker opdrogen. Morgen dan de hoes er weer over.

Ik heb nu 1981,9 km met de auto gereden en de totaalteller staat op 39.719. Ik zou toch zo graag willen weten of dat de werkelijke kilometerstand is (kan ik me bijna niet voorstellen) of dat dat 139.719 moet zijn, of zelfs 239.719? Toch eens aan Johan Burger vragen of die niet kan nakijken waar de teller op stond toen hij de wagen 25 jaar geleden kocht.

Zondag 25 jan. 2009
Vandaag een "zweefzekering" gemonteerd. Dat is een draadzekeringhouder met een zekering erin. Die heb ik vervolgens in de Peugeot gezet, ter overbrugging van de zekering die gisteren doorbrandde. Ik had alleen geen 15 A zekering, daarom 8 A genomen. Zou genoeg moeten zijn voor richtingaanwijzers en remlichten.
Verder wat chroomwerk gepoetst.

Maandag 26 jan. 2009
Opnieuw een mooie zonnige droge januaridag met ca. 5º C boven nul. Ik krijg dan de kriebels, en wil een stukje rijden met mijn 203. Dus naar de garage, hoes omhoog, auto eruit en even onderstaande foto gemaakt. Wat is het toch een mooie auto.

In Bergen bij Duinvermaak een pannenkoek gegeten. En ook hier weer een paar foto's genomen van de Peugeot op het parkeerterrein van het etablissement dat vroeger "Vrouwtje van duin" heette, en bekend was om zijn grote speeltuin. Ongetwijfeld heeft mijn vader zijn Peugeot hier vroeger ook wel eens geparkeerd.

Toen ik wegreed over de Breelaan bleken mijn richtingaanwijzers het opeens niet meer te doen. Dezelfde plek waar dit afgelopen zaterdag ook gebeurde!! Hoe is het mogelijk. Je zou bijna gaan denken dat het aan de Breelaan ligt!
Ergens bij de Hertenkamp de auto aan de kant gezet. En ja hoor, het was de nieuwe zekering van 8 A die ik zaterdag had aangebracht. Nou is 8 A in principe wel voldoende voor rich­tinga­anwijzers + remlichten + ruitenwissers, maar Peugeot had er eigenlijk 15 A in. Die had ik niet, en daarom er maar even 25 A in gedaan. Maar het is wel heel erg raadselachtig waarom na twee dagen opnieuw de zekering doorbrandde.

In Bergen aan Zee de auto even op de boulevard gezet en een paar foto's genomen.

Daarna terug naar Alkmaar naar mijn garage. En toen gebeurde er dit:

Ik zette de auto buiten neer, want ik wilde een uurtje gaan poetsen. Contact af. Even rook ik een brandlucht buiten, en keek nog om me heen of ik ergens rook zag. De auto kon het niet zijn, want het contact stond af. Ik ging op mijn gemak buiten in het zonnetje het chroom poetsen. Overigens is er veel chroomwerk dat behoorlijk is aangetast, en waar met poetsen weinig eer meer aan te behalen valt. O.a. de deurgrepen en het middenornament op de kofferdeksel. Maar de rest glimt nu weer redelijk.
Een half uur later wilde ik de auto de garage in rijden, zette het contact aan... en ik had geen spanning! Alle drie de zekeringen waren nog heel. Raar. Motorkap open, en toen merkte ik dat de accu bloed en bloed heet was! Meteen de hoofdschakelaar omgezet.
Accu gaf nog maar 8 V en was dus totaal ontladen door een of andere enorme kortsluiting!
 
Ampèretang voor de dag gehaald, om de kabel van de accu gelegd en heel even de hoofdschakelaar aan: Kortsluitstroom van 48 A!!!!!!
Dat was dus goed mis, en die brandlucht moest dus wel van mijn auto zijn geweest. Meer dan een half uur tijdens het poetsen heeft die accu een stroom van meer dan 40 ampère staan leveren!!! Maar in de auto hing geen schroeilucht. Een heel klein beetje onder de motorkap.
Schema voor de dag gehaald en heel diep gaan nadenken. Waar kon de sluiting zitten? Geprobeerd systematisch aan het meten te gaan. Steeds de hoofdschakelaar even aanzetten en met de ampèretang stroom meten. Ideaal dat ik vorig jaar zo'n ampèretang voor wissel- en gelijkstroom heb gekocht.
 
De dikke draad van de accu gaat als eerste naar de startmotor. Daar liep die grote kortsluitstroom door. Dan komt die 12 V vanaf het startmotorrelais meteen weer terug als iets dunnere draad, en gaat door het schutbord naar het instrumentenpaneel, naar de ampèremeter. En vandaar o.a. naar de contactschakelaar.
Maar in die draad die van de startmotor omhoog kwam en naar binnen ging liep GEEN stroom als ik de hoofdschakelaar aanzette. Conclusie: het moet in dat startmotorrelais zitten. Eigenlijk is het geen relais, want de bediening van die schakelaar op de startmotor is geheel mechanisch!
Lastig bijkomen als je geen brug of krik hebt. Maar na het geheel rechtsom draaien van het stuur kon ik er toch wel bij, liggend op straat op een stuk plastic.
Om te beginnen zat de moer waarmee de twee kabels vastzitten niet goed vast. Ik bedoel dus de hele dikke kabel vanaf de accu, en de dunnere draad die verder gaat naar het instrumenten­paneel. Die twee draden zitten met kabelschoenen op een bout met moer aan de schakelaar.
 
Moer losgedraaid, en vervolgens weer de stroom van de accu gemeten. Niks aan de hand als ik de hoofdschakelaar overhaalde. Ook niet als ik de twee kabelschoenen "in de lucht" op elkaar klemde. De sluiting zit dus NIET achter het dashboard, maar moet in die schakelaar zitten die op de startmotor zit. Daar zit sluiting in naar massa. Of sluiting naar de startmotor? Ik denk het niet, want ik heb nooit gehoord dat de startmotor spontaan ging lopen.
 
Wat nu??? Die schakelaar zit voor zover ik kan zien met twee boutjes op het huis van de startmotor. Maar zonder de auto op te krikken aan de voorkant kom je daar niet behoorlijk bij.
Eerste vraag aan Sander May 's avonds per e-mail was natuurlijk of hij zo'n schakelaar in voorraad had. Dan kan alleen die schakelaar op het startmotorhuis worden vervangen, of moet de hele startmotor vervangen worden? En waar moet dat gebeuren? Ik voel er niet zoveel voor om me helemaal naar Breezand te laten slepen.
Maar al met al weet ik nou nog steeds niet of dat tot tweemaal toe doorbranden van de zekering van ruitenwissers, richtingaanwijzers en stoplichten ermee te maken heeft. Ik kan het me bijna niet voorstellen.
Mijn accu zal ook wel een flinke opdonder hebben gehad. Ik hoop dat die het overleefd heeft. Zou ook best inwendig sluiting kunnen hebben, want hij geeft nu geen 12 V meer maar 9 V...

's Avonds nog een voeding op de accu van de Peugeot aangesloten. Kleine laadstroom gekozen van 1,0 A. Kan hij vannacht rustig weer een beetje op adem komen. Spanning was op dat moment slechts 11,5 V.

Dinsdag 27 jan. 2008
Vandaag heb ik de 203 precies een half jaar. En gisteren passeerde ik de 2000 km die ik ermee gereden heb. Eigenlijk best wel veel in die korte tijd.

Bij Karwei een elektrische werkplaatskachel gekocht (ventilatorkachel van 2000 W) en twee assteunen. Kan ik morgen de auto een beetje opkrikken en daarop laten rusten als ik de draden aan de starterschakelaar losneem en tijdelijk ga isoleren.

Woensdag 28 jan. 2008
Vanmorgen de schakelaar op de startmotor gedemonteerd. Ging heel makkelijk, twee boutjes losdraaien. Terwijl de schakelaar los kwam, kwam me al een enorme stank van verschroeide en verkoolde materialen tegemoet. Het is dus inderdaad de schakelaar geweest die sluiting heeft veroorzaakt. Er zijn gewoon gaten gebrand in de inwendige kunststof plaatjes waarlangs het koperen contactlichaam schuift om verbinding te maken tijdens het starten.
's Middags bij Sander May in Breezand een startmotor+schakelaar opgehaald. Maar helaas is zowel startmotor als schakelaar van een ander model dan bij mij. Schakelaar is niet over te zetten op mijn startmotor. En de hele startmotor overzetten kan ook niet, die verschilt ook te veel met de mijne.

Donderdag 29 jan. 2009
Vandaag de oude schakelaar helemaal gereinigd met petroleum. En gekeken hoe hij in elkaar zit. Er zitten de nodige pertinax isolatieplaatjes in, en een isolatiebusje over de koperen aansluitbout. Veel van het pertinax is weggebrand, of er is een gat in gebrand. De koperen contacten zien er nog wel allemaal goed uit. Reparatie zou een optie kunnen zijn als ik aan het juiste pertinax plaatmateriaal kan komen.
Maar Hennie Kaspers van het magazijn in Weurt zoekt nu ook voor me naar zo'n schakelaar.

Vrijdag 30 jan. 2009
Mijn accu hangt nog steeds aan een voeding, maar nu met een hele kleine laadstroom. Van 100 mA zelfs vandaag teruggebracht tot 25 mA. Druppellading noemen ze dat. Ik hoop dat de accu het er inwendig nog een beetje behoorlijk van af heeft gebracht.

De schakelaar die Hennie Kaspers heeft gevonden heeft uitwendig wel zo'n beetje dezelfde afmetingen als die van mij, maar de elektrische aansluitbout zit aan de onderkant, en bij mij aan de voorkant. Ik ben bang dat mijn draden net wat te kort zijn om dan de kabelschoenen nog over de bout te krijgen. Maar het grootste probleem is dat de hart-op-hart afstand van de gaten waar de boutjes doorgaan om hem aan de startmotor te schroeven anders is. Dus die schakelaar is ook onbruikbaar.

Vanmiddag naar school geweest, en daar had men in de werkplaats een stukje pertinax plaat van 0,5 mm dik. Ik moet 1,0 mm dik hebben, maar twee laagjes op elkaar zou een mogelijkheid zijn. En anders zou hij uit 4 mm dik pertinax eventueel nog door frezen een stuk kunnen afvlakken tot 1,0 mm.
In dat stukje van 0,5 mm zaten allerlei gaten gestanst van 8, 9 en 10 mm, en daar zat net de maat bij die ik moet hebben voor het pertinax plaatje dat inwendig onder de koperen bout moet!

's Middags bezig geweest mijn schakelaar verder te demonteren (ik had de kant van de bedieningsstang met veer er nog niet af). En nog een keer alles schoon gemaakt met petroleum. Op school had ik nog een rubber tule gevonden zoals die wel aan apparaatstekkers zitten om beschadiging van de draad te voorkomen. Die kon ik, na afsnijden, prachtig gebruiken om de bout van het gat in het schakelaarhuisje isoleren.

's Avonds de zijplaatjes uit pertinax gesneden (vier stuks) en gemonteerd. Ging voorspoedig. De schakelaar zit nu weer in elkaar. Morgen op de startmotor monteren.

Zaterdag 31 jan. 2009
Samen met Klaas jr de startmotorschakelaar weer op de startmotor gemonteerd, Was best wel even lastig, want de veer van de schakelaar moet dan al een beetje ingedrukt zijn, en dan is het moeilijk de boutjes in de startmotor te krijgen. Maar het werk is niet voor niets geweest, want de auto startte meteen. Accu lijkt het ook overleefd te hebben. Aan de startmotor mankeert dus niets. Fijn dat dit weer in orde is. Meteen met Klaas een ritje gemaakt: even naar de molen (doorgereden over de bevroren grond), naar het Veilinghuis in Alkmaar en naar Ranzijn. Daarna de wagen weer in de garage gezet en de hoes weer er overheen gedaan.